Even een luchtige blog tussendoor om te illustreren wat er gebeurt als je niet duidelijk zegt wat je wilt maar hints geeft… (in dit geval beschrijven we een situatie tussen een man-vrouw vanuit de herkenbaarheid van de schrijver van de blog).
‘Pfff…. Ik heb me toch een drukke dag gehad. Wat een gekkenhuis!’ Vrouw komt binnen gelopen met in beide handen een volle boodschappentas.
‘Ik ook. Ik denk dat ik wel tien klanten aan de lijn heb gehad. Alleen maar zeiken die lui. Snappen niet dat ze hún probleem bij ons neerleggen?!’ Maar… Ik heb het natuurlijk allemaal oplost. Iedereen weer blij. Man hangt in de vensterbank en pielt wat op zijn Iphone. – Ik wil je graag vertellen over mijn werk. Toon nou eens wat interesse!
‘Ben je allang thuis?’ vraagt de vrouw.
‘Half uurtje, denk ik.’ – Toe dan, vraag dan hoe mijn dag was.
Vrouw moppert onhoorbaar en trekt een afkeurend gezicht als man weer op zijn Iphone kijkt. Ze trekt haar gezicht in de plooi en zet haar ‘alles is goed, hoor (maar niet heus)-masker’ op.
‘Het was druk in de supermarkt, ik had al veel eerder thuis willen zijn. Ben ook bekaf van het werk.’ – En jij, g*verd*mme! Jij bent al een half uur thuis en hebt gewoon nog niets gedaan! Lekker spelen op je Iphone in plaats van alvast beginnen met koken of iets anders in huis doen. Je zult wel moe zijn van die tien telefoontjes die je hebt gehad vandaag. Je moest eens weten wat ík vandaag allemaal gedaan heb. Maar vragen naar mijn dag? Ho maar!
Vrouw gooit de tassen in de hoek en begint met veel kabaal de tassen uit te pakken.
‘Ik heb een leuke app gedownload. Is ook wel iets voor jou. Moet je kijken…?’ Man loopt naar vrouw om zijn nieuwe speledingetje te laten zien.
‘Geen tijd. Doe straks maar! Ik moet nog de boodschappen uitpakken, koken, vaatwasser uitruimen en dan weer inruimen, de was uit de droger halen en opvouwen, én een nieuwe was erin doen. En als er nog tijd overblijft, hoop ik dat ik wat tijd heb om mijn nieuwe boek te lezen. Al is het maar heel even. Ik zou zo graag even willen ontspannen. – Lul! Net als jij! Jij ontspant alléén maar!
Man loopt weer terug naar de vensterbank en schudt zijn hoofd. – Wat ben jij toch af en toe een zeikwijf. Doe eens relaxt! Zou je een stuk gezelliger van worden. In plaats van van hot naar her te rennen, zou je ook gewoon wat relaxter kunnen doen.
‘Tja, je moet jezelf gewoon wat meer tijd voor ontspanning gunnen. Gewoon lekker pootjes op de bank, dan maar wat minder schoon hier.’ Man glimlacht om zijn briljante advies.
‘Nee, dat kan niet. Het is een teringzooi in huis.’– Jij hebt makkelijk praten! Jij hoeft niet zoveel te doen en hebt lekker tijd om te lummelen! Ik ben degene die opruimt, schoonmaakt, de boodschappen doet, de verjaardagen herinnert én regelt en de kinderen in bed stopt. En trouwens: jij hebt een héél andere definitie van schoon dan ik. En wat doe jij? De administratie en de container buiten zetten (als je het niet vergeet). Nou, poeh poeh. Applausje!
‘Zou je misschien heel even aan de kant willen gaan? Ik kan mooi even, als het eten opstaat, het stof achter de verwarming wegswifferen. Gaat anders zo stinken hè, als de verwarming weer aan gaat. – Daar denk jij niet aan he? Nee, natuurlijk niet. Hangzwans. Is het leuk op je Iphone?
‘Oh tuurlijk, schatje! Ik ga even aan de kant. Kun je er zo goed bij? Wat zie je er trouwens lekker geil uit vanavond…’ Man likt met zijn tong zijn lippen af en werpt vrouw een veelbetekenende blik toe. En nu de kinderen toch uit logeren zijn… – Ja, dat zou leuk zijn, weer eens een keertje seks. Want… hoelang is het geleden? Anderhalve week? Maar ja, jij bent altijd moe, moe, moe! Maar je maakt wel tijd voor dat stomme huishouden en die wipkippen waarmee je elke donderdag ‘gezellig’ gaat winkelen. Alsof je nog niet genoeg geld uitgeeft. En je waardeert het helemaal niet dat ik me helemaal suf werk, zodat jij lekker veel geld uit kan geven. Je vindt het allemaal maar vanzelfsprekend.
‘Ja, ja, het zal wel. Ik ben straks uitgeput! Als ik me bedenk wat ik nog allemaal moet doen. Ik doe mijn best, hoor, om een beetje op tijd klaar te zijn zodat ik nog gezellig kan zijn in bed, maar ik ben er bang voor. Poeh, soms zou ik willen dat ik een kloon had!’ – EN EEN MAN DIE ME MEEHELPT!
‘Ja, dat zou ik ook wel willen! Lekker, man! Zou ik die mijn werk laten doen, als ik even geen zin had. Kon ik lekker een krantje lezen, wat vaker naar de tennisbaan. Doe mij ook zo’n kloon.’ Man gniffelt.
‘Nou, dan zou ik jouw kloon inhuren. Want ik denk, dat ik aan de mijne niet eens genoeg heb. Ik kom gewoon tijd tekort!’ – Snap je het nou nog niet?
‘Je bent gewoon te streng voor jezelf. Je wilt teveel. Als je nou gewoon eens één keer in de week boodschappen doet, in plaats van vier keer en wat makkelijkere maaltijden klaarmaakt – Kun je mij ook eens klaarmaken, bijvoorbeeld-, dat scheelt toch zeeën van tijd? En schat, het is hartstikke schoon hier.
Er hoeven toch geen operaties plaats te vinden in ons huis? Eén keer stofzuigen per week in plaats van drie keer is veel handiger. De kinderen maken toch steeds alles weer vies. En als je wilt, kan ik best wat minder vaak een overhemd dragen? Op mijn werk kan dat best. Het is toch allemaal heel informeel. Hoef je ook niet meer zoveel te strijken.
En die kussentjes op de bank, die hoef je toch niet elke dag op te schudden en neer te leggen alsof VT wonen morgen voor de deur staat met het verzoek of ze ons huis mogen fotograferen? Als je toch eens optelt, hoeveel tijd je dan wint? – Tja, ik schud die dingen ook weleens op, maar ze staan dan altijd net drie centimeter te veel naar voren. Of ik zet niet de juiste kleuren bij elkaar. Of de ruimte tussen alle kussentjes is niet precies gelijk. En als ik stofzuig, dan pak je daarna zelf de stofzuiger om alles nog eens na te zuigen. Laat dan maar. Je zou ook mij eens kunnen zuigen in plaats van die stomme plinten van je!
En als je nou eens die tuin wat minder vaak onderhoudt, het is toch bijna herfst? Niemand die het ziet, gordijnen dicht en klaar. Gebruik je die tijd gewoon lekker voor jezelf?
Uhm, schat….. Is er iets? Je kijkt zo boos….’
Is er iets uit deze blog enigszins herkenbaar? Laat het ons weten…
Woehahahaaah, proest….;P
Herkenbaar? Uhm….JAAAAH!
En het ergste? Je doet het zelf…
Die van mij zegt: Comuniceren! Ik kan geen gedachte lezen he…
Ja,maar,ja,maar…. je snapt het toch wel? Wat ik wil,wat ik bedoel,wat ik denk?
Nee?
Hu,raar..
???
Dank je wel voor je reactie, ik moest zo lachen om je leuke bericht. IK hoor ook zoveel vrouwen zeggen: ‘Ja, maar dat ga ik hem niet zeggen, dat moet hij zelf zien!’Eigenlijk zouden we net als een rijbewijs halen, iets van een relatiecursus moeten doen ofzo. 😉 Fijne dag! Groetjes, Wendy