De een zegt: ‘Ik ben bewustzijn’. De ander zegt: ‘Ik ben… en noemt zijn of haar naam.’ Weer iemand anders beschrijft zichzelf aan de hand van een aantal woorden.
Zeg nou zelf: ‘Kun jij makkelijk antwoord geven op de vraag: ‘Wie ben ik?’
Want…
Soms ben ik gênant uitgesproken over iets waar mijn hart van gaat razen en boeit het me geen biet wat een ander denkt
Soms hou ik mijn mond. Dan heb ik gewoon geen mening. Ook al willen mensen dat ik die wel geef.
Soms ben ik verlegen.
Of brutaal, rebels.
Een spreker.
Dan weer een schrijver.
Soms ben ik een echt moedertype.
Op andere momenten wijk ik af van die norm.
Soms een avonturier en wil ik de wereld beleven, nieuwe dingen, plekken mensen ontdekken.
Maar ook ben ik een huismus, een kluizenaar, een einzelgänger.
Ik denk vaak anders, zie de wereld vaak anders en meestal vind ik dat oke.
Maar soms maakt het me onzeker en ga ik twijfelen, dan ben ik teruggetrokken, op mijn hoede.
Meestal een harde werker.
Soms een luie donder.
Soms ben ik een danser, een zangeres terwijl ik helemaal niet kan zingen.
Soms ben ik de held in mijn eigen fantasie.
Soms ben ik een mega-tutje.
Dan weer los en onbevangen.
Onafhankelijk, autonoom.
Stoer.
En dan kwetsbaar en bang.
Soms druipt de modder van mijn haar en zijn mijn voeten bruin en groen van buiten lopen op blote voeten.
Dan weer ben ik netjes.
Vaak gejaagd.
Maar steeds vaker chill en relaxt. De tijd nemend.
En soms een sloddervos (kijk maar in mijn WhatsApp- en social media inboxen).
Soms pas ik me aan om daarna uit te breken en de rebel in mij tot leven te laten komen.
Soms ben ik echt een klein kind, dat helemaal uit zijn dak kan gaan met mijn zusje en nichtje hangend aan de kabelbaan.
En dan ben ik weer een serieus groot mens met taken en verantwoordelijkheden.
Soms loop ik op gympen.
Dan weer op pumps.
Of op blote voeten. Maar dat had ik al gezegd.
Mezelf, wie ik werkelijk ben, kan ik niet in 1 woord vatten. En jij?
