Ja, Rachelle, dat weet je nog niet, maar ik heb een review van een van je boeken op mindshifters.nl gezet (dit is Wendy).
Wil je een boek lezen dat zeker weten indruk op je zal maken? Lees dan verder.
Zit je of heb je ooit vastgezeten in een destructieve relatie? Dan is Feniksvrouw een en al herkenning in de rauwste zin van het woord. Ben jij iemand die zich er niets bij voor kan stellen? Dat je jezelf laat slaan in een relatie? Snap je niet waarom je niet gewoon weggaat bij zo’n ‘partner’? Als je Feniksvrouw hebt gelezen, dan snap je hoe je verstrikt kunt raken in een gewelddadige relatie en hoe moeilijk het is om hieruit te ontsnappen.
Feniksvrouw gaat over dertiger Anouk die wanhopig op zoek is naar een relatie. Niet alleen voor zichzelf, maar ook omdat haar moeder haar single status afkeurt. Zo hoort het niet. Ze hoort zich te settelen en voor een man te zorgen.
Anouk wordt verliefd op Olaf, een militair. Als blijkt dat het wederzijds is, kan ze haar geluk niet op. Wat moet zo’n zelfverzekerde, knappe man met haar? Ze stort zich vol overgave in de relatie en negeert alle alarmbellen die steeds luider afgaan. De hunkering naar erkenning van een man en (voornamelijk) van haar moeder voert de boventoon. Zodra ze samen gaat wonen met Olaf in een andere woonplaats, brokkelen de stabiele factoren in het leven van Anouk af. Ze raakt in een isolement en schikt zich steeds meer in de rol die haar moeder haar toegedicht had. Die van onderdanige huisvrouw die in dienst staat van haar man.
De geestelijke wonden van Olaf, opgedaan in de oorlog waarin hij diende, worden steeds meer zichtbaar. Hij herbeleeft heftige, traumatische momenten en ziet Anouk daarin als zijn vijand. Hij botviert zijn woede en frustratie op Anouk niet alleen door haar diep te vernederen, maar ook door haar te slaan, te schoppen en zelfs vast te binden. Anouk houdt vol dat ze Olaf kan genezen, als ze maar geduld heeft en er voor hem is, dan komt het vast goed. Of dat zo is, ga ik niet verklappen, maar ik kan je vertellen dat je al na een paar bladzijden het verhaal ingetrokken wordt en hunkert naar de laatste bladzijden omdat je wilt weten hoe dit afloopt.
In Feniksvrouw liggen meerdere thema’s verborgen. Het beschrijft een actueel thema, namelijk dat van militairen met het posttraumatisch stresssyndroom. Je krijgt een kijkje in het hoofd van Olaf en ziet wat zijn gedrag met zijn omgeving doet. Daarnaast is het duidelijk dat de manier waarop Anouks moeder met Anouk omgaat, bepalend is voor de keuzes die ze maakt. Ook gaat het over vriendschap en de waarde van een goed sociaal vangnet.
Ik heb een paar uur nodig gehad om bij te komen van dit heftige verhaal. Niet alleen omdat het onderwerp me aan het hart ligt, maar zeker ook omdat Rachelle het talent heeft je met haar scherpe pen in de greep van het verhaal te houden. Zoek je iets meer dan ontspanning in een boek en wil je geraakt worden? Dan raad ik je Feniksvrouw zeker aan.
