Enige tijd geleden ging er een roddel over mij en Alex. Ik zal je de inhoud besparen, want die was onzin. Maar het zette me wel aan het denken over het onderwerp “roddelen”.
Verschillende gradaties
Je hebt natuurlijk diverse gradaties. Van “O, die gaan op vakantie voor de 4e keer dit jaar” tot “wat een onzin plaatst die persoon op Instagram” tot “wist je dat ze gaan scheiden?’ Ik snap het, ik ben ook niet altijd zuiver (wie wel?), maar ik verbaasde mezelf wel over deze roddel. Wat gaat er door iemand heen als je onwaarheden verspreidt?
- Waarom check je het niet bij de mensen waar het over gaat?
- Waarom heb je het nodig om zulke nare dingen te zeggen?
- Waarom wordt er überhaupt geroddeld?
Ik ging op onderzoek en vond een stuk uit een artikel waar ik mezelf direct in kon vinden: “Roddelen gebeurt al sinds de oertijd en was noodzakelijk om te kunnen overleven. Door te roddelen kon je informatie inwinnen over de positie van anderen: wie deed wat, wie was te vertrouwen, voor wie moest je oppassen, wie waren de rivalen en wie medestanders?” Bron: carrieretijger.nl
Ik snap dat. Ik snap dat je, door informatie te krijgen over een persoon, jij jezelf een beter beeld kunt vormen over die persoon. Echter hoe werkt het dan met valsheid in woorden? In de verhalen die verzonnen worden? Dat is laster. Toch? Dan mijn laatste vraag: waar ligt die grens?
Welke omgeving creëer je?
Ik ben zelf van mening dat het niet ten goede komt aan je energetische karma. Je creëert een omgeving voor jezelf die giftig is. Eentje die niet vruchtbaar is, want zeg nu eerlijk? Ook de mensen die dicht bij je staan, weten dat je in staat bent tot het creëren van verhalen die gebaseerd zijn op onwaarheden waardoor jij niet langer te vertrouwen bent. Wellicht niet bewust, maar onbewust zeker wel.
Juice kanalen
In de zeventiende eeuw was er een markt voor deze nieuwtjes.
“Er was in de zeventiende eeuw een markt voor smeuïge en sensationele nieuwtjes waarin bekende en prominente personen een rol spelen. En er waren schrijvers en drukkers die in die behoefte voorzagen en boek- en pamfletverkopers die hun boord verdienden.” Bron: historiek.net
Die markt is er nog steeds. Denk aan programma’s zoals Shownieuws, RTL boulevard en de zogenaamde juice kanalen. Gevoed door diverse bronnen bestaan ze nog steeds, ómdat mensen het kijken en lezen. Zonder publiek geen bestaansrecht. We genieten er dus van. Als ik zie dat het gemiddelde juice kanaal tienduizenden volgers heeft, kunnen we dat wel stellen, toch?
We genieten van roddel en achterklap.
Rest mij de vraag nog: wanneer is het functioneel en wanneer is het laster?
Functioneel of laster?
De definitie van roddelen is “praten over iemand die op dat moment niet aanwezig is.” Bron: encyclo.nl
Dit kan ook positief zijn. Verhalen die leuk zijn om te delen. Inspirerende inzichten door iemand verkregen die niet aanwezig is tijdens het gesprek, maar toch aangehaald worden ter onderbouwing van het gesprek.
De grens tussen functioneel naar laster is mijn inziens: welwillend kwaadspreken door verhalen te verspreiden die niet op feiten gebaseerd zijn, maar op vermoedens. Leugens. Daar ligt voor mij de grens.
“Wanneer Piet iets doet waar je het niet mee eens bent, en je bent er zeker van dat Piet dit ook gedaan heeft, natuurlijk hebben we dan een mening die we delen binnen onze cirkel. Dat doe ik ook.
Maar wanneer Piet zijn eigen leven leidt en jij iets verzint op basis van onwaarheden of halve feiten? Dan is het puur laster.”
Wat bezielt iemand?
Tja, om daar een objectief antwoord op te geven moet je, vrees ik, niet bij mij zijn. Ik denk dat het voorkomt uit het feit dat iemand niet in staat is naar zichzelf te kijken. Dat die persoon niet heel bewust het leven leidt en het nodig heeft om kwaad te spreken over anderen om zichzelf beter te voelen.
Wellicht is dat het wel: de aandacht van je eigen leven willen afleiden door over andere levens te spreken?
Spiegelen
De roddel die over mij en Alex ging was laster, gebaseerd op halve waarheden die een eigen leven zijn gaan leiden. Lijden. Zo’n roddel raakt ons niet (behalve dat het voer is voor dit blogartikel).
Wij hebben onze eigen f(r)amilie om onszelf heen gebouwd met onze (inner)circle van mensen die wij bewust gekozen hebben (en elke dag weer kiezen). Deze roddel zegt mij alles over de bron die de roddel de wereld in bracht en met dat soort mensen wil ik mezelf niet omringen.
Daarbij, alles waar jij jezelf aan irriteert bij de ander spiegelt iets van jezelf en als we allemaal eens op zoek zouden gaan naar wat dát is, in plaats van je pijlen naar buiten te richten, dan zou de wereld er al een stuk leuker uitzien. Denk je niet?
